پارمیتانو، فضانورد آژانس فضایی اروپا در دوازدهمین گزارش خود از ایستگاه فضایی بین‌المللی به نقش‌آفرینی زنان فضانورد در اکسپدیشن ۶۱ اشاره کرد.

او از بیستم ژوئیه (۲۹ تیر) و همزمان با پنجاهمین سالگرد پرتاپ فضانورد آپولو، ماموریت شش ماهه «فراتر» را آغاز کرد و به طور مرتب برای مخاطبان یورونیوز گزارش‌هایی از فضا می‌فرستد.

آقای پارمیتانو که به تازگی سکان فرماندهی ایستگاه فضایی را به بر عهده گرفته می‌گوید: «عجب هفته‌ای بود، هفته‌ای که فرمانده ایستگاه فضایی بودم.»

او در ادامه به دو همکار زن فضانوردش اشاره دارد که در کنار او ایستاده‌اند. به گفته این فضانورد اروپایی جسیکا و کریستینا با انجام یک راهپیمایی فضایی اضطراری توانستند یک اقدام تاریخی را در فضا برای زنان رقم بزنند.

آقای پارمیتانو توضیح می‌دهد که چطور برای انجام راهپیمایی‌های فضایی بدون برنامه دستورالعمل‌هایی از همکارانشان در زمین دریافت کرده‌اند.

او همچنین می‌گوید: «جسیکا و کریستینا به بیرون از سفینه رفتند، من به عنوان اپراتور اول با بازوی رباتیک به آنها کمک می‌کردم.»

به گفته او «این کار برای من هم تجربه جدیدی بود، چنانچه با استفاده از بازوی رباتیک کریستینا را روی از بخشی از ایستگاه فضایی به بخش دیگر حرکت می‌دادم.»

او در انتهای گزارش دوازدهم خود چنین می‌گوید: «برای همه ما عملیات حساسی بود، خوشحال و راضی هستیم که همه چیز به خوبی پیش رفته و

آژانس فضایی اروپا سفینه‌ای به فضا فرستاد که کهکشان راه ‌شیری را با دقتی بی‌نظیر به صورت سه بعدی اندازه‌گیری خواهد کرد. این سفینه اطلاعات یک میلیارد ستاره را ثبت می‌کند و قادر است میلیون‌ها سیاره و جرم آسمانی کشف کند.

سفینه گایا پنج‌شنبه ۱۹ دسامبر (۲۸ آذر) توسط آژانس فضایی اروپا به فضا پرتاب شد. تا کنون هیچ تلسکوپی قادر نبوده با دقت تلسکوپی که در سفینه "گایا" نصب شده است کار کند.

تلسکوپ درون این سفینه قرار است پنج سال تمام تا عمق ۶/ ۱ میلیون کیلومتری فضای اطراف زمین را رصد و اطلاعات جمع‌آوری شده را به زمین مخابره کند.

نقطه لاگرانژ مکانی آرام برای جمع‌آوری اطلاعات

سفینه گایا پنج‌شنبه با یک موشک حامل روسی از ایستگاه فضایی در گویان فرانسه به فضا پرتاب شد. این سفینه در نقطه ال‌۲ -لاگرانژ مستقر خواهد شد. این نقطه محلی در اعماق فضا، چهار برابر دورتر از کره ماه است.

این نقطه به افتخار ستاره‌شناس ایتالیایی ژوزف لويس لاگرانژ که در قرن هجدهم میلادی مکان آن را به صورت تئوری محاسبه کرده بود، نقطه لاگرانژ نامیده شده است.

در نقطه لاگرانژ نیروی جاذبه زمین و خورشید طوری بر یکدیگر اثر می‌کنند که یک ماهواره که در مدار خورشید قرار گرفته همواره نسبت به کره زمین ثابت خواهد بود.

اگر از این نقطه زمین زیر نظر گرفته شود اینطور به نظر می‌رسد که بی‌وزنی کامل حاکم است.

مکانی که ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) در آن قرار گرفته، بر خلاف این مکان‌ است. این ایستگاه در این مکان همواره در حال گردش به دور زمین است.

مزیت نقطه لاگرانژ اینجاست که سفینه گایا در فضا از آرامش بیشتری برخوردار است و چون محیط ‌اطراف آن با سرعت تغییر نمی‌کند، تلسکوپ آن هم نیازی به تنظیم مکرر ندارد.

دوربین دیجیتالی با توانایی‌ها بسیار

سفینه گایا دارای یک تلسکوپ آیینه‌ای کلاسیک است که به شمار زیادی ردیاب‌های پیکسلی متصل است و می‌توان آن را به دوربین دیجیتالی عظیمی با بیش از یک میلیارد پیکسل تشبیه کرد. لنز این دوربین به حدی قوی است که می‌تواند از فاصله یک هزار کیلومتری از یک تار موی انسان تصویربرداری کند.

این دوربین البته توانایی‌های دیگری هم دارد. دوربین تلسکوپ سفینه گایا سه نوع ردیاب دارد که هر کدام یک وظیفه برعهده دارند: نخست ۶۲ ردیاب نجومی که اجرام آسمانی را انداز‌ه‌گیری و موقعیت دقیق آنها را روشن می‌کنند.

سپس ۱۴ ردیاب‎ تصویری که نور و امواج نوری که از هر ستاره منعکس می‌شود را تشخیص می‌دهند. این ردیاب‌ها می‌توانند طیف رنگ هر ستاره را رمزگشایی کنند.

و در نهایت ۱۲ ردیاب پیکسلی که طیف امواج نوری هر ستاره را تشخیص می‌دهند. اطلاعاتی که این ردیاب‌ها جمع‌آوری می‌کنند به تشخیص عناصر تشکیل دهنده هر ستاره کمک می‌کند.

سفینه گایا قادر است صدها هزار ستاره خارج از منظومه شمسی را پیدا کند که برخی از آنها تا۵۰۰ سال نوری از این منظومه فاصله دارند. ردیاب‌های این سفنیه در مدت زمان مأموریت آن میلیو‌ن‌ها گیگا بایت اطلاعات به زمین مخابره خواهند کرد.

تصاویر سه بعدی از منظومه شمسی

هدف مأموریت گایا کسب اطلاعات برای درک بهتر چگونگی تشکیل منظومه شمسی و کهکشان راه شیری است. این سفینه نه تنها حرکت ستارگان و اجرام آسمانی را مشخص می‌کند بلکه قادر است ترکیبات شیمیایی هر یک از آنها را تشخیص دهد و در نهایت دسته‌بندی کند. به این ترتیب پژوهشگران می‌توانند تاریخ تشکیل جهان را تا پیش از زمان انفجار بزرگ محاسبه کنند. 

 مگنتوسفر یا میدان مغناطیسی زمین، یک سپر نامرئی برای سیاره ما است و آن را از اشعه های مضر خورشید محافظت می کند. زندگی بر روی کره زمین بدون میدان مغناطیسی که از آن حفاظت می کند، امکان پذیر نیست. ميدان مغناطيسی، دائما در حال تغيير و قطب های آن در حال حرکت و جابه جایی هستند.برای مطالعه بیشتر میدان مغناطیسی زمین، پژوهشگران مغناطیس سنج هایی را به مدار می فرستند که می توانند با دقت بالا، جهت و میزان میدان مغناطیسی در سراسر کره زمین را اندازه گیری کنند. اطلاعات جدید کمک خواهد کرد تا درک کنیم چرا سپر نامرئی زمین در حال محو شدن است، و آیا قطب های مغناطیسی بکلی تغییر خواهند کرد؟

2012 euronews